Erbij willen horen – de rode draad in mijn leven en elke keer opnieuw kom ik deze weer tegen! Steeds op een ander niveau, steeds een laagje dieper in mij. En als ik heel diep in mezelf voel dan wil ik alleen maar heel graag bij mezelf horen en niet bezig zijn met wat anderen zouden kunnen vinden en/of denken over/van mij. In verbinding met mezelf en vanuit hier verbinden met de wereld om me heen – dit lukt me gelukkig steeds vaker en beter maar dit is wel een ontdekkingstocht geweest! En nog, maar nu ben ik me er bewust van en kan ik veel sneller weer schakelen naar in verbinding met mezelf en voelen waar ga ik van stralen en stuiteren!
Ik neem je graag een stukje mee op mijn reis. 1 van de dingen die ik vroeger (vooral in mijn puberteit) deed was dat als mensen mij iets vroegen dan deed ik dat heel graag, want dan vonden ze me vast aardig! Ik hoopte dan ook dat ze me belde als ze iets leuks gingen doen want als ze me belde en me meevroegen dan moesten ze me wel aardig vinden toch? Later was het meer als ik dan bv met vriendinnen was, zeg ik wel het juiste – vinden ze me niet dom of stom als ik er anders over denk of telt mijn mening überhaupt wel? Ik paste me echt in alles aan, ik was in die tijd ook helemaal niet bezig met wat ik wilde, als ik er maar bij hoorde dan had ik een leuk leven en dat was ook zo! Lieve vriendinnen, leuke dingen doen en werken wat wilde ik nog meer! Nu achteraf weet ik dat ik alleen maar keuzes heb gemaakt vanuit mijn hoofd, ik was niet bezig met wat ik voelde en wat ik eigenlijk het liefst zou willen.
Zo rond mijn 28ste was de eerste keer dat ik een keuze maakte en die zoooo niet in lijn voelde met wat ik wilde zeggen op dat moment – ik zei ja en ik voelde nee….maar ja, het was al gezegd en het hoorde toch ook zo? Dit is toch wat iedereen doet, trouwen, kinderen krijgen – het ‘perfecte’ plaatje? Wat zeurde ik nou! Een paar jaar later gebeurde het weer, ik en mijn ex-partner zaten in een gesprek en we stonden voor een keuze. Ik voelde nee, maar ik vertrouwde op die anderen en zei ja (door deze keuze ben ik later in de schuldsanering terecht gekomen). Steeds vaker kwam er een ander gevoel boven en steeds meer ging ik hier naar luisteren, sindsdien staat persoonlijke ontwikkeling bovenaan mijn prioriteitenlijst! Ik ben gaan voelen, echt aan de slag gegaan met mezelf. Ik ben me gaan verdiepen in waarom doe ik wat ik doe en wat wil ik nu echt? Waar word ik blij van en ondanks dat het een hele lastige beslissing was om weg te gaan bij de vader van mijn 2 jongens voelde het wel goed om voor mezelf te kiezen.
Bewustwording, in verbinding met mezelf en voelen wat ik echt wil en hiervoor kiezen dat is waar het leven in mijn ogen voor bedoeld is. Het is mijn leven, mijn pad. Mensen komen en mensen gaan, sommige blijven en ik kan van iedereen en elke situatie leren. Vanuit liefde voor mezelf en in verbinding met anderen! Stralende en huppelend door het leven, je kunt het zo zwaar of zo licht maken als je zelf wilt!
Ik ben dankbaar voor alles, elke fase heeft me gemaakt tot wie ik nu ben en hoe ik in het leven sta.
En natuurlijk gaat het niet altijd oké maar dat is dan ook weer oké! Ik geloof namelijk dat we er voor gekozen hebben om als ziel op deze aarde, in dit leven te transformeren naar een diepere niveau. We hebben deze lessen zelf uitgekozen en ook hebben we met andere zielen afspraken gemaakt om ons hierbij te helpen. We kunnen hier op aarde kiezen om voor deze les weg te lopen (en deze op een later tijdstip of in een ander leven weer tegen te komen) of er door heen te gaan hoe moeilijk soms ook, wees je er bewust van dat je hier zelf voor gekozen hebt en er nu dus voor kan kiezen of je deze les wilt door ‘leven’!
